gru 16 2013
Upartość
Bohaterem dzisiejszego dnia jest wszystkim znany Balaam, gdyby jednak ktoś chciał sobie przypomnieć jego historię to polecam rozdziały 22-24 Księgi Liczb 😉 Balaam zostaje poproszony przez króla Moabu Balaka, by rzucił jakieś przekleństwo na Izraelitów zbliżających się do jego ziem. Dzisiejsza scena opisuje trzecią szansę Balaama, by wypełnił prośbę króla, on jednak po raz trzeci wygłasza błogosławieństwo w stronę Izraelitów, czyli wrogiej armii.
Wtedy rozgniewał się Balak na Balaama, a klasnąwszy w dłonie rzekł do Balaama: «Wezwałem cię tu, byś przeklinał nieprzyjaciół moich, a ty ich nawet trzykrotnie błogosławiłeś. Uciekaj teraz czym prędzej do domu; obiecałem ci wprawdzie sowitą nagrodę, lecz oto Pan ciebie jej pozbawił». Balaam odpowiedział Balakowi: «Czyż nie powiedziałem wyraźnie posłańcom, których do mnie wysłałeś: Choćby mi Balak dawał tyle srebra i złota, ile pałac jego pomieści, to przecież nie mogę przekroczyć rozkazu Pana i czynić samowolnie czy to źle, czy też dobrze. Co Pan mówi, to tylko oznajmię. Dobrze więc, wrócę teraz do mojego ludu, lecz zbliż się jeszcze, bo chcę ci oznajmić, co lud ten kiedyś uczyni twojemu ludowi». Lb24, 10-14
Dzisiaj chciałem Was zachęcić do upartości. Balaam w swoim życiu spotkał jej wiele odmian: uparty Bóg, który najpierw nie chciał, by wyruszył on w drogę, potem uparcie kazał wygłaszać mu Swoje słowa. Uparta była oślica, która ratując Balaama przed aniołem zemsty. Uparty jest też król, który wiele wysiłku włożył, by sprowadzić Balaama do siebie i uparcie dawał mu kolejne szanse to wywiązania się z umowy. Balaam też jest uparty, bo konsekwentnie idzie za Słowem Boga. Nawet w Ewangelii dzisiejszej mamy upartych Arcykapłanów, którzy po raz kolejny przystąpili do Jezusa z pytaniem i Jezus jest uparty, bo za każdym razem im odpowiada (czasami zadając pytanie) ciągle próbując pokazać słuszną drogę.
Upartość to cecha. Tylko od ciebie zależy czy zamienisz ją w wadę czy w zaletę. Przyjrzyjmy się więc dziś naszej upartości. Ku czemu ona nas prowadzi?